Στην Ελληνική Μυθολογία, ο Έρως ήταν ο φτερωτός θεός της αγάπης!!! (συχνά σχετίζεται με τη θεά Αφροδίτη)!!! Σύμφωνα με το μύθο, όταν χτυ πούσε με τα βέλη του 2 ανθρώπους, αυτοί ερωτεύονταν κεραυνοβόλα και παράφορα!!! Ο Έρως, χαρακτηρίζεται ΑΝΙΚΗΤΟΣ στην τραγωδία «ΑΝΤΙ ΓΟΝΗ». Απεικονίζεται, συνήθως, με σακί και βέλη στον ώμο!!!
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Όνομα στη μητρική γλώσσα: «Έρως» (αρχαία ελληνικά)
Οικογένεια: Σύζυγος: Ψυχή (μυθολογία)
Γονείς: Πόρος, Άρης, Ζέφυρος, Αιθέρας, Χάος και Έρεβος και Πενία, Αφροδίτη, Ίρις, Έρις και Νυξ (Άρη και Χάος νιώθω κι εγώ με τον δικό μου και τελικά θα καταλήξω στην Πενία, κι εκεί δυστυχώς καταλήγουν όλοι όσοι αγαπούν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!)
Αδέλφια: Αντέρως, Ίμερος, Πόθος, Νυξ, Γαία (μυθολογία), Έρεβος
Η αντίληψη του τι είναι «ΕΡΩΤΑΣ» διαφέρει ανάμεσα στους λαούς… Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι ο Έρωτας ήταν ένα συναίσθημα, άγριο ή απλό, χωρίς τίποτα το πνευματικό και στρεφόταν γύρω από την εξωτερική ομορφιά της γυναίκας, με τελικό σκοπό την ηδονή και την τεκνοποίηση [όπως με τον 1ο μου (απόγονος των αρχαίων Ρωμαίων θα ήταν) και όπως άλλωστε και με τους περισσότερους].
Συνήθως στον έρωτα συμπεριλαμβανόταν και η εγκατάλειψη της ερωμένης… Με την έλευση του Χριστιανισμού, σε πολλούς θρύλους της Βόρειας Ευρώπης, παρατηρείται ο λεγόμενος «ιπποτικός έρωτας»!!! Από αυτήν την έννοια, μετά το τέλος του Μεσαίωνα, προήλθε ο «ρομαντικός έρωτας»!!! Μια παρερμήνευση αυτού του έρωτα, ήταν ο «πλανητικός έρωτας», η ΑΓΝΗ ΑΓΑΠΗ που ΔΕΝ αποσκοπεί στη σαρκική ηδονή (όπως νιώθω περισσότερο ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΥΣ, που είναι και πολλοί και πήγα ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΗ και ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΗ)!!!
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου στις 14 Φεβρουαρίου, έχει καθιερωθεί ως «ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ»!!! Στην ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ είχε προταθεί ως «ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ» να εορτάζεται η 3η Ιουλίου, ημέρα εορτής του Αγίου Υακίνθου από την Καισαρεία, καθώς ΔΕΝ αναφέρεται στο ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ο Άγιος Βαλεντίνος!!!
Όπως ισχυρίζεται χαρακτηριστικά ο Δρ. Γρηγόρης Βασιλειάδης (Ψυχοθεραπευτής), ο έρωτας, πριν απ’όλα, είναι η προβολή του εξιδανικευμένου εαυτού στο ερώμενο πρόσωπο!!! Αν και ο ερών βιώνει την ενδοτικότητα στην παρόρμησή του για ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ στον ερώμενο ως απώλεια ελέγχου των πηγαίων συναισθημάτων του, στην πραγματικότητα, απολύτως ελεγχόμενα, αποδίδει «θεϊκές» ιδιότητες (ηδονή) στο αντικείμενο του έρωτά του!!!
Υποκύπτοντας αμαχητί στον έρωτά του για τον άλλο, αντικρίζει – εξ αντανακλάσεως – την όντως θεϊκή, πανίσχυρη και γι’αυτό αθάνατη εκδοχή του εαυτού του, στο θνησιγενές προσωπείο, στο οποίο επέλεξε ανεπίγνωστά του, να προβάλει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, την ίδια, την εντός του αιωνιότητα… (ίσως γι’αυτό να είμαι καταπιεσμένη και να καπνίζω, γιατί ΔΕΝ έχω πέσει αμαχητί)!!!
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις, αναρωτιέμαι πολύ σοβαρά: ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ – ΑΡΑ ΟΥΤΕ Ο ΣΑΡΩΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΩΤΗ ΜΑΣ ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ – θα εμφανιζόταν άραγε η τόσο επιτακτική ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΕΡΩΤΑ;;;
Αν δηλαδή ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΘΑΝΑΤΟΥ, μήπως ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΘΟΥΜΕ;;;
Κι από την άλλη, έρχονται στιγμές που τόσο απροκάλυπτα συνειδητοποιώ ότι πίσω από την αέναη αναζήτηση της ολοκληρωτικής πληρότητας, την οποία χαρίζει ο έρωτας, υποσχόμενος την ενότητά μας με το υπερπροσωπικό και αιώνιο, κρύβεται η αδιαπραγμάτευτη επίγνωση της ψυχής για την αθανασία της…
Όπως είπε και χαρακτηριστικά ο Νίκος Καζαντζάκης: «Μια γυναίκα πρέπει να την αγαπάς τόσο πολύ, που δεν θα της περάσει καν η ιδέα πως κάποιος άλλος θα την αγαπούσε ποτέ περισσότερο»!!!
Και ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, που κλείσαμε στις 24/7, 11 χρόνια χωρίς τον «ΠΟΙΗΤΗ ΤΩΝ ΦΙΛΜΣ», είχε εξομολογηθεί ότι ΠΑΝΤΑ τον συγκινούσε η ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ!!!…
Και καλά να μας μπει και να μας βγει η καινούργια χρονιά, με Έρωτα, Αγάπη, Υγεία, Τύχη, Ευημερία, με όλα αυτά που ισοδυναμούν με την ΕΥΤΥΧΙΑ!!!
Σας ευχαριστώ KAI ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΕΧΤΗΚΑΤΕ!!!
Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Αγγελική Α. Τριπολίτου
